Hummus op vier manieren
1 maart 2017Klassieke hummus maak je van kikkererwten, tahin, knoflook, citroensap en zout. Hartstikke lekker, maar wij hebben vier varianten die zeker ook de moeite waard zijn.
Klassieke hummus
De spellingswijze en uitspraak van deze Midden-Oosterse dip verschilt per land en zelfs per regio. In Nederland hebben mensen het regelmatig over ‘humus’. Dát is alleen net iets anders: namelijk het afbreekbare deel van organische stof in de bodem. Niet iets dat je op wilt eten dus in ieder geval.
Hummuspuristen gebruiken altijd gedroogde kikkererwten, die ze vervolgens laten weken en koken met een beetje bakpoeder in het water. Zo krijg je de meest romige substantie – zeker als je dan ook nog de velletjes van de kikkererwten verwijdert. Door het in de keukenmachine te maken en die minstens een kwartier te laten draaien met de tahin, het citroensap, zout en eventueel nog een scheutje water, krijg je fluweelzachte hummus. Dat kost wat tijd, maar is een aanrader om indruk mee te maken op je tafelgenoten.
Vier varianten
Als je niet zo veel tijd hebt, of gewoon eens iets anders wilt proberen, hebben we hieronder vier hummusvarianten verzameld. Voor alle varianten geldt dat je het kunt maken met je staafmixer of keukenmachine, of in een vijzel als je veel geduld en spierballen hebt. Door een beetje water toe te voegen maak je het smeuïger. Je kunt er voor kiezen om de olijfolie niet mee te pureren, maar er alleen overheen te gieten.
kerstomaat of blokjes knapperige tomaat erdoor op het laatst, en de olijfolie is er voor het zachtmaken van het brood door dippen op tafel. Ik vind het grofgemashhed fijner, met veel kknoflook, en minder sap en daarvoor ietsje rijstazijn
Klinkt heerlijk Lucas!
Groeten,
Charlot